آدم های خوب هنوز وجود دارند. اما تعدادشان کم است. از یه طرف هم خوب بودن یه جورایی چیپ و بی کلاسیه در این دنیای مدرن. معمولا دور و بر آدم های شیاد و حیله گر و خودخواه شلوغ تره و نوعی کلاس و پیشرفتگی حساب می شود. به هر حال ، این تعداد قلیل و اندک صداشون در حد یک جرقه وسط اقیانوس در یک فریم از ثانیه خاموش و فراموش می شود.
اشتراک گذاری در تلگرام
درباره این سایت